بررسی شدت خشکسالی در شرایط تغییراقلیم تحت مدل های گردش عمومی جو (مطالعه موردی: ایستگاه های بندرعباس و شهرکرد)

اقلیم سیستم پیچیده ای است که عمدتا به دلیل افزایش گازهای گلخانه ای در حال تغییر است. مهم ترین اثر تغییراقلیم تاثیرگذاری آن بر پدیده های حدی جوی و اقلیمی نظیر طوفان، سیل، تگرگ و خشکسالی است. پدیده خشکسالی از جمله مشکلات روز کشور می باشد که منابع آب را با خطر مواجه کرده است. یقینا پدیده خشکسالی در سایه تغییرات اقلیمی در آینده روند متفاوتی خواهد داشت. در این تحقیق به بررسی تاثیر تغییراقلیم بر خشکسالی دو ایستگاه با شرایط اقلیمی و موقعیت جغرافیایی مختلف پرداخته شده است تا عملکرد سناریوهای مختلف در پیش بینی شدت خشکسالی در این ایستگاه ها بررسی شود. بدین منظور دو ایستگاه بندرعباس و شهرکرد انتخاب گردید. ابتدا پدیده تغییراقلیم در این دو ایستگاه، با استفاده از مدل hadcm3 تحت سه سناریوی a1b، a2 و b2 مورد بررسی قرار گرفت و جهت ریزگردانی داده ها از مدل lars-wg استفاده گردید. بعد از محاسبه داده های اقلیمی از قبیل متوسط کمینه دما، متوسط بیشینه دما، ساعت آفتابی و بارش شبیه سازی شده اقدام به محاسبه خشکسالی با استفاده از شاخص rdi برای دهه های آینده (2011-2040) و دوره پایه (1971-2000) شد. نتایج نشان می دهد که طبق تمام سناریوهای مورد مطالعه بارش در هر دو ایستگاه افزایش می یابد تنها در شهرکرد بارش تابستانه کاهش می یابد. بررسی پارامترهای مربوط به دما نیز نشان می دهد در تمام ماه های هر دو ایستگاه بویژه ماه های گرم پارامترهای دما افزایش می یابند که میزان این افزایش در ایستگاه شهرکرد بیش تر است. تبخیر و تعرق نیز مانند پارامترهای دما در هر دو ایستگاه بویِِِژه بندرعباس افزایش می یابد که میزان این افزایش نیز در ماه های گرم به دلیل افزایش بیش تر دما و افزایش ساعت روشنایی بیش تر است. در نهایت بررسی ها نشان می دهد طبق سناریوهای a1b و a2 خشکسالی در هر دو ایستگاه افزایش می یابد که میزان شدت خشکسالی در ایستگاه بندرعباس به دلیل افزایش بیش تر تبخیر و تعرق بیش تر است. این در حالیست که طبق سناریوی b1 شدت خشکسالی در ایستگاه شهرکرد کاهش می یابد و در ایستگاه بندرعباس افزایش می یابد.